برادرم

ای آنکه از وجود تو راهیست تا اُمید

قبل از تو من شجاعتم هر لحظه مرگ بود

مستقبلم سکوت سراسیمه سرزنش

آینده ام ضریب خیالات محض بود

روحم همیشه حبس در اذهان این و آن

دستم همیشه حبس قفل به زنجیر وهم بود

"ترانسلاتور"(ترجمان) غم من گنگ و بی زبان

فریاد بی صدای من هر لحظه نیمه جان

 سرتا به پا وجود من حبس دو قطره اشک

تنها توان و طاقتم اُمید مرگ بود

                                                           اما...!

در یک مراسم عروسی، آواز خوان:

« آغا داماد جوانی، آغا داماد جوانی، خیلی مهربانـی

باید که بر جایــــگاه یک چند روپیه بانی/بمانی.... »

” درس اول ”

این الف این مَد و بِ، این هست آب
کودک من سوی مکتب کن شتاب
با ادب بنشین حضور اوستاد
تا الفبا را دهد او بر تو یاد
تا بخوانی سطر « بابا آب داد»

مـیهـن

ای میهنم  جز عـشق تـو داستان مرا نیست

جز حـرف  فخر نام تـو  فرمان مرا نیست

دستبند بزن
حس باران خورده ی دیروزم را
که بیابان معصوم است
در سکوت گرماروز دهم جوزا
و قفل کن

هـســـــــــــي شنډي رپومه ښراه نکړم

تــــــــــــوري سترګي ژړومه ښراه نکړم

په دعـــــــا يم مشــــــــــــــغول د يار لپاره

دا هجران به هيرومـــــــــه ښراه نکړم

کچــــــــــــکول د ملنګي ساتم په غاړه

خپل حـــــق درته بخشمه ښراه نکرم

سترګي مــــــې سري په سحرا څرخم

کلي ګدر نور هيـرومه ښـــــــــراه نکړم

وفا نسته تش نــــــــــــوم د محبت دی

نوابي دنيا درته پريږدمه ښراه نکړم

»عنايت الله نوابی«

"د همګان د مجلی زېرمه"

غزل

بـي هــــــــوشه مدهـــــوشه قلندر سوم ساقــــــــــــــــي      که جام د وصال راکړي منور سوم ساقي

اول دي په شــــــــــــرابو آموخته اي صـحـــرايی کړم      آخر دي نو په زهرو غمګسر سـوم ساقـــي

مينوش غم فراموش سوم ددنيا مې لاس پر سر سوم     بيابان ته روانيږم خاک په سر سوم ساقي

په مينه مــــــــې سبق ستا په  ځانګو کـــــــې ولوستلي      مين وم ده ازله چـــــــــې ابتر سوم ساقي

مسجد و خانقا ســــــــــــــــــــــــوه راڅه پاته اي زاهده     خبر نه يم چې ګير په څه منتر سوم ساقي

ناصح که نصحت کـــــــــوي و ماته شيخ خبر کــــــــړه     اخلاق دخــرابات پيرته نوکر سوم ساقي

»                                                                                           محمد رحيم اخلاقيار«

 "د همګان د مجلی زېرمه"

شعر

زمانې   دننگ   ژړ    گـــــــــــــــــــــــرځم    بيماره

ليسانسه ځوانان زمـــــــــــــوږ تل گرځی بيکاره

دو لتمندو   ارگـــــــــــــــــا نونه    ميراثی   کړل

در سوگ پدر

سایه ای بـــــــــــود و پناهی بود و نیست
لغزشم را تکیه گاهـــــــــــی بود و نیست

سخنران یا چرندران؟!!!

چند روز قبل بمناسبت هفته صلح و سالروز شهادت استاد ربانی، محفل بزرگی از سوی کمیته ی ولایتی صلح در یکی از تالارهای مجلل شهر فراه برگزار گردیده بود.

فرهنگ مطالعه بین جوانان در فراه گسترش یافته است

 شهر فراه (پژواک، ٣سرطان ٩٢): مسوولین اطلاعات و فرهنگ و فرهنگیان ولایت فراه می گویند که فرهنگ مطالعه و کتابخوانی، طی دوسال گذشته در این ولایت گسترش چشمگیری یافته است.

اعلان فوتی
با نهایت تأسف و تأثر اطلاع یافتیم که:
استاد بزرگوار عبدالرحمن "وقار" جوینی؛ شاعر شیرین سخن، نویسندۀ تیز قلم و شخصیت فرهنگی ولایت فراه و زادۀ دیار عطا ملک جوینی، غروب شنبه(14ثور 92) در اثر سکته قلبی، غروب زندگی اش در جهان ما به پایان رسید و به جاودانگی پیوست.
اِناالله و اِنا اِلیه راجِعون
(همایون ذهین)

دخواخوږی پيغام
دلوی خدای ج په نامه :

دلوی خدای ج دستر درباره څخه دفراه ولایت دننی پيښی وټولو شهیدانوته دفردوس جنت هیله کوم او رب العالمین دی ټول شهیدان وبخښی او روح دی تل ښاد وګرځوی او دننی پيښی دشهیدانو و محترموکورنیو ته تسلیت وړاندی کوم او د دوي په دی ستره غمیزه کې ځان شریک بولم او خدای تعالی ج دی و دوي ته صبرجمیل ور په برخه کړی امین یارب العالمین
دا څو کرښی ګرانو شهیدانو او د دوي د محترمۍ کورنۍ و غړیو، دوستانو، هیوادوالو ته او دګران افغانستان وګیرغیړنو دښمنانو ته يې وړاندی کوم :

"عُناب" زينت بخش سفرۀ روزهاى عيد در فراه است

فراه (پژواک، ٥ عقرب٩١): باغهاى "عُناب"، به عنوان یکی از مهمترین محصولات درفراه و ميوۀ عيدى گسترش یافته و امسال از درک اين ميوۀ لذيذ، بيش از ٣٦ ميليون افغانى به دست آمده است.

داد از دست زنم

(شعری در مورد لباس و فیشن زنان)

وای برمن كه دل افسرده در اين انجمنم
داد از دست زنم
تا به كي پيروي از مود شود در وطنم
داد از دست زنم
امر خانم شده است پيرهن خوب بخر
عروسي كرده خبر

این خطه فراه

مرد خیز و قهرمان

در پهنۀ زمان

با سوز و با گداز

مشاعره "عُناب گل" در فراه برگزار شد

شهرفراه (پژواک،٣سرطان٩١): مشاعرۀ "عُناب گل" با اشتراک صدها تن به شمول شاعران و علاقمندان شعر و ادب امروز، در ولايت فراه برگزار شد.

شهر خالی می شود

از صدای خوش شعر

از شمیم عطر مهر

از حضور مهربان آموزگار

کویر در غم باران آتش می گیرد

باغ داغ لاله را تازه می کند

و لیسه ابونصر فراهی

کتاب دری را بر سینه می فشرد

آری عطوفی جاودانه می شود...

در سوگ بزرگمردي که با قلم و کتاب جاودانه شد؛ استاد علم و دانش، صبر و پایداری، اخلاص و معرفت، شخصیت علمی، فرهنگی، اجتماعی ولایت فراه، استاد ( محمد ابراهیم عطوفی) که بتاریخ 16 جوزا91 از طرف شب بر اثر حمله قلبی دارالوداع را بدرود گفت، عميق ترين مراتب تسليت، تحسر و تأسفم را به نمايندگي از خود و ساير فرهنگيان، ژورناليستان و فعالین جامعه مدنی ولایت فراه، پيشكش خانواده ي گرامي، اهل معارف، شاگردان و دوستان جناب استاد بزرگوار  مي نمايم.

روحش شاد و يادش جاودانه باد !

همایون ذهین

شعرمن

     فكر افلاطون خـــــواهد شعر من             سينۀ پُر خـــون خواهد شعر من

    شعر من، چـــــون شعر مولانا بود             ذوق من از مــــــردم دانا بود

تقدیم به تمام اعضای کاروان صلح جوانان فراه

سیاه؛ سرخ، سبز

از سیاهی پرسید؟

دیده ها گریان شد

زخمها میکروبی

نظم 

مسؤلین که مو اولس لره خـــــــــــــــدمت کړي

مبدل به دا میهن په طــــــــــــــراوت کــــــــړي

پسرلی ته ! 

ته نابللـــی ئـــي میــلمه کلــــې تـه مــه راځـه نور

نه یــم اوزګــارلمانځـم دي نه کلې ته مه راځه نور

وران وطن

راشی ټوله خپل دا  وران وطن ودان کړو

                                              راشی بیا دا وران هیواد سیال د جهان کـړو

در گذر روزگار

کوچه از ناجوی همت خالیست

کمی محتاط و دقیقانه ببین

                             کوچه از  عطر محبت خالیست

الحاج عبدالله خادم

شاعر و بدیعه سرای کشور

مختصر بيوگرافي شاعر:

 الحاج عبدالله خادم فرزند مرحوم جهانگير خان ولد مرحوم ملا احمد خان كه در سال 1344 ه.ش در ولسوالي اناردره ولايت فراه افغانستان در يك فاميل نجيب،

حیرت

نسلی که از تبار نفس بخش جانهاست

آهنگ یک تبسم و لبخند بی صداست

جنسی که زیر هر قدمش گلبن امید

                                                در وصف همګان

همگان فكر جوان است

از بــراي دوستان است

همگان ته

چــی چــاپ شـــوي مجـــله د همـــــــگان

خلک یی لولی ورته ناست سهار ماښــــام

وګرانــــــي فـــــــــــراه

ځار دي د دښتونــــــــــــــــــو چـــــــــــــــــــي پراتــــــــــــــه دي هــــــــــــــره خـــــــــــــــــــــوا

                                                                              وګرانــــــــــــي فـــــــــــراه

غیـــــــــــــــــږ کــــــــــــــــــــــــــي تـــــــــاریخي د فریــــــــــدون لـــــــــــــري کـــــــــــــــــــــــلا

                                                                              وګرانــــــــــــي فـــــــــــراه

بهاران فراه

بهارم پیش و پایان زمستانت

فراه هستم، فراه ما

زمرد گوشوارِ ملک سیستانست.

زمین زیر لحاف سربی و مرطوب - سراپا خواهش و تسلیم و عریانست

که آبستن شود فصل بهاران را

 تر و آلوده دامانست - تمام روز بارانست

تمام روز بارانست

د سولي کاروان

چـي شملي وي او جــــرگي وي دابه ښه وي

چــــــــي اندونه مـــــشوري وي دابه ښه وي

" اسطوره ي فولاد " ( مرثيه اي بمناسبت درگذشت نابهنگام داد نوراني)

در سوگ بزرگمردي كه عمر كوتاهش را صرف آرماني شريف و جاودانه كرد. مبارزي كه با ترس و وسواس، مصلحت و معامله، رضا و تسليم بيگانه بود.